Yüregim YorGun..GönLüm PeRişan Ve kaLbim kırık ..

Yüregim YorGun..GönLüm PeRişan Ve kaLbim kırık..





Yüregim YorGun..GönLüm PeRişan Ve kaLbim kırık..
Her şey bu kadar acı vermek zorunda mıSanki bana // bize..
Neden hiç birşey istedigimiz Gibi Gitmez ki Şu hayatta..
MutLu oLmak bu kadar mı zor ? bu kadar mı uLaşıLmaz bu mutLUluk Denen Şey..
Peki bu kadar zor Ve uLaŞıLmazSa bu mutLULuk Denen şey neden başka insanLar mutLu oLabiLiYorda ben // biz oLamıyoruz..
Tam her$ey yoLunda Gidiyor Derken neden birDen Çıkmaza GiriYor Ayagım // ayaGımız..
NeDen GüLümseyemiYoruz bizde Tıpkı DiGer insanLar Gibi hayata..
NeDen Hep başkaLarı Kazanıyor o GüLümsemeLeri // haketmedikLeri haLde..

İsTeSekte oLmuyor Artık GüLemiyoruz ...
Küçük bir Teb€SSüm biLe beLiRmiyor Yüzümüzde..
GözLerimizin içi Hiç GüLmüYor // EngeL oLuyor insanLar buna..

ama neDen..
Ne yaptık ki biz onLara..bizimde hakkımız DegiL mi GüLmek..
MutLu oLmak..
neDen hep SaDeCe kendiLerini DüsünüYorLar ki..
bizLer onLarı Düsünürken..

ah be YüreGim..
Ah be kaLbim..
nerDe haTa yapıyoruz biz..

o insanLar Gibi oLamadıgımız için mi Yoksa benciL oLmadıgımız için mi bu denLi mutsuz Ve Yorgunuz..
bu yüzden mi hasReTiz mutLuLUga...




Alıntı.